Μετά από μια βασανιστική διετή παύση, η επιστροφή του Wave Gotik Treffen είναι γεγονός. Η πανδημία διήρκεσε πολύ καιρό και ο κόσμος είχε εξαντληθεί τόσο ψυχικά όσο κι οικονομικά. Τα μέτρα σταδιακά ελαττώνονταν και διαφοροποιούνταν. Μέσα από τα μάτια των -επί πολλά έτη- συνεργατών και φίλων μου Θωμά Καρίγκα (Dj Silent Order) και Μάρλεν Μωυσίδου (Djane Madaley Selket) αναπολώ στιγμές από τα παλιά που, είχα τη δυνατότητα να επισκέπτομαι το φεστιβάλ με μεγαλύτερη άνεση και ενημερώνομαι για την εξέλιξη τόσο του φεστιβάλ ανά τα έτη όσο και των συνθηκών στη Λειψία. Οι δυο τους, αποτελούν ομάδα που εγγυάται αξέχαστες βραδιές με τις αξεπέραστες μουσικές επιλογές τους, την Geisterwelt team.

Το φετινό φεστιβάλ ξεκίνησε ως είθισται Πέμπτη της 2ας Ιουνίου του 2022. Η Λειψία ντύθηκε στα γιορτινά μαύρα της ξανά, φιλοξενώντας επισκέπτες που κατάφεραν να παραβρεθούν από κάθε γωνιά του πλανήτη, ακόμη κι αν η κατάσταση του κορονοϊού ήταν ρευστή ακόμη, αφού τα μέτρα άλλαζαν συνέχεια, μέχρι και την τελευταία στιγμή. Δαντέλα, βελούδο, ξυσμένο μαλλί, cyberlocks, ψηλές κι ογκώδεις πλατφόρμες σε μια κοσμοπλημμύρα που ξεχύθηκε με πολλή διάθεση για μουσική, χορό, και νέες εμπειρίες σε αυτό το φεστιβάλ που, ενώνει όλες τις σκοτεινές υποκουλτούρες σε μια άρρηκτη ενότητα. Συναντήσεις με παλιούς αλλά και καινούργιους φίλους είναι τα στοιχεία που συνθέτουν τις πρώτες εικόνες της μαυροντυμένης πόλης. Τα δύο χρόνια αυτά, οι νυχτερίδες μπορεί να κλείστηκαν στις φωλιές τους λόγω των συνεχόμενων λοκντάουν, παρόλα αυτά η εξέλιξη της σκηνής συνεχίστηκε ζωηρά, μέσω του online καναλιού Twitch και των live streamings, γεγονός το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο, όχι μόνο στην επιβίωση της σκηνής και στην αλληλοϋποστήριξη μεταξύ των καλλιτεχνών, αλλά και στην δημιουργία νέων γνωριμιών και συνεργασιών. Όσοι είχαν την δυνατότητα να είναι εκεί από την Πέμπτη, η καθιερωμένη συνάντηση Sadgoth Pre-WGT Meet Up νωρίς το απόγευμα, ήταν η καλύτερη επιλογή. Aργότερα οποιοσδήποτε μπορεί να συνεχίσει στο -all time classic- Moritzbastei venue, το οποίο -όπως κάθε φορά- έτσι και αυτή τη χρονιά, ήταν ανοιχτό καθημερινά για συναυλίες ήδη από αυτή την ημέρα. Για τα after parties αυτή τη φορά όμως φέτος, ήταν ανοιχτό μόνο την Πέμπτη και την Δευτέρα. Να θυμίσουμε εδώ, πως πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να παρασυρθεί από την προθέρμανση της Πέμπτης, οπότε πρέπει να έχει στο νου του να κρατήσει ενέργεια και δυνατά «πόδια» για τις ημέρες που ακολουθούν.

Το Σάββατο 8 Ιουνίου ξεκίνησε για εμάς, με ένα live από τους Αμερικανούς The Bellwether Syndicate στον φανταστικό χώρο του Täubchenthal, με την γνωστή τους επιτυχία «Night Watch». Συνεχίσαμε για τον χώρο στον οποίο κάποτε λειτουργούσε ως τα λουτρά της πόλης, γνωστό και ως Stadtbad για να απολαύσουμε τους αγαπημένους Selofan, οι οποίοι όπως πάντα με την δυναμική τους σκηνική παρουσία, ξεσήκωσαν το κοινό με γνωστές τους επιτυχίες. Όσες φορές και να τους δούμε στη σκηνή, δεν τους χορταίνουμε! Τη σκυτάλη παίρνουν οι Light Asylum. Στο συγκεκριμένο live απολαύσαμε μόνο την τραγουδίστρια, η οποία απέδειξε πραγματικά ότι αγαπάει αυτό που κάνει. Ελπίζουμε να υπάρξει κι επόμενη όπου θα υπάρχουν περισσότερα άτομα πάνω στη σκηνή. Όταν αναμφίβολα περνάς καλά δεν καταλαβαίνεις πώς περνάει η ώρα κι έτσι έφτασε μας πρόφτασε κιόλας η νύχτα στο Täubchenthal για τα καλύτερα after, κατάλληλα για όποιον ψάχνει πιο «παραδοσιακές» καταστάσεις. Ο λόγος γίνεται για τα When We Were Young Parties που δεν απογοητεύουν ποτέ το κοινό τους. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι τα τελευταία χρόνια, έχουν εμφανιστεί πάρα πολλά καινούργια συγκροτήματα με Gothic Rock, Dark Wave, PostPunk, Minimal Wave ήχους και επιτέλους το κοινό άρχισε να αυξάνεται και να υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον για την ύπαρξη της σκηνής. Ο χώρος είναι από τους πιο «χλιδάτους», με χαρακτηριστικό τον τεράστιο πολυέλαιο στη μέση της αχανούς πίστας που φωτίζεται αναλόγως. Στην αυλή μπορεί κανείς να τραβήξει αναμνηστικές φωτογραφίες μέσω αυτόματου μηχανήματος παλαιού τύπου, ή να απολαύσει κάτι από τις καντίνες που βρίσκονται εκεί για τις ημέρες του φεστιβάλ. Ξεπροβάλουν οι πρώτες ακτίνες της αυγής, οπότε φροντίζουμε να ξεκουραστούμε όσο γίνεται και να φορτίσουμε μπαταρίες για την επόμενη μέρα!

Ξημερώνοντας από νωρίς η Παρασκευή 3ης Ιουνίου o ενθουσιασμός κορυφώνεται και δη τώρα που μεσολάβησε μια «νεκρή» χωρίς φεστιβάλ και δρώμενα. Ιούνιο μήνα ο καιρός είναι ζεστός, καλοκαιρινός. Αντικρίζοντας μετά από τόσο καιρό τις ταμπέλες του WGT μπαίνοντας στην πόλη, ένα ρίγος συγκίνησης διαπέρασε το σώμα, αφού η νοσταλγία ήταν μεγάλη κι η ανυπομονησία έλαβε τέλος και μετατράπηκε σε χαρά. Η πρώτη μέριμνα είναι πάντα η παραλαβή των ειδικών βραχιολιών από το Agra. Η πρόσβαση σε όλους τους συναυλιακούς χώρους, γίνεται αποκλειστικά και μόνο με την ένδειξή τους στην είσοδο. Mια γρήγορη στάση στο διαμέρισμα, για τις βαλίτσες κι η συνέχεια έπεται προς το Clara Zetkin Park. Αυτή τη χρονιά, είχαμε την μεγάλη χαρά σαν Geisterwelt Nights DJ team να συναντήσουμε πολλούς από τους φίλους ακροατές μας κατά την διάρκεια του Victorian Picnic. Ήδη ο κόσμος είχε κατακλύσει το πανέμορφο αυτό πάρκο από πολύ νωρίς και με δυσκολία βρέθηκε λίγος χώρο. Όποιος κατάφερε να βρεθεί εκεί, μπορούσε να απολαύσει ένα από τα dj sets μας, να φωτογραφηθεί με την μασκώτ του καναλιού μας την κούκλα με το εφιαλτικό χαμόγελο ονόματι Scary, και φεύγοντας να πάρει και κάποια giveaways. Φίλοι πραγματικά από κάθε γωνιά της γης, από Χιλή, Αυστραλία, Γαλλία, Αγγλία, Ελλάδα, Σκωτία, Φιλανδία, αλλά και φυσικά Γερμανία και πολλές άλλες χώρες ήταν εκεί. Λίγο πριν ξεκινήσουν οι συναυλίες, ξεκινήσαμε προς το πρώτο venue.

Πρώτος προορισμός ήταν το Täubchental για να παρακολουθήσουμε στην σκηνή τρία από τα πιο θρυλικά συγκροτήματα της Gothic Rock. Ένας μεγάλος χώρος υπέροχα διακοσμημένος, με μια αρκετά ευρύχωρη και περιποιημένη αυλή, όπου μπορεί κανείς να πιεί ένα δροσιστικό κοκτέιλ, να δοκιμάσει κάποια γερμανικά σνακ και να συναντήσει πολύ όμορφο κόσμο. Μέσα στον συναυλιακό χώρο το πλήθος έχει ήδη αρχίσει να μαζεύεται, ο ενθουσιασμός δεν μπορεί να κρυφτεί, και η αναμονή τινάζει την αδρεναλίνη στα ύψη. Η πρώτη αίσθηση που νιώσαμε ήταν σα να μην πέρασε μια μέρα από την τελευταία φορά που ήμασταν εκεί. Οι ατελείωτες ημέρες της απομόνωσης και των lockdown ήταν απλά σαν ένα κακό όνειρο που πέρασε και πλέον δεν μας άγγιζε. Στην σκηνή βρίσκονται οι Funhouse κουρδίζοντας ήδη τις κιθάρες τους. Το συγκρότημα από την Σουηδία, το οποίο δημιουργήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80 , ξεσήκωσε το κοινό με δεκατέσσερα κομμάτια, το ένα καλύτερο από το άλλο. Ακούστηκαν επιτυχίες όπως “Out Of The Blue” , “Dark And Stormy”, “Do You Love Me”, “Forever True”, “The Second Coming”, “Hate You”, “Dreamtime” “Velvet Kiss” αλλά είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε του ολοκαίνουργιο κομμάτι τους με τίτλο “Blue Light”. Μετά τους Funhouse, τα live συνεχίζονται. Το διάλλειμα ανάμεσα στα συγκροτήματα, ήταν μια καλή ευκαιρία να φύγουμε για λίγο, και να επιστρέψουμε, με ακόμη περισσότερο φωτογραφικό εξοπλισμό, αλλά και πιο άνετα ρούχα, αφού η βραδιά σχεδόν μόλις άρχισε. Επόμενοι ήταν οι Children On Stun που, ξεσήκωσαν το κοινό με την φοβερή τους ενέργεια, τόσο που ο τραγουδιστής κατευθύνθηκε προς στο κοινό και τραγούδησε μαζί του αγαπημένα κομμάτια όπως “Sidelined”, “When Lovers Die”, “Cats Or Devils Eyes”, “Overland”, “Choices”, “Beginning Of The End”, “Echoes” και πολλά άλλα, ενώ άφησαν το «Celebration» για το κλείσιμο του live τους, το ιδανικότερο ίσως κομμάτι αποχαιρετισμού. Μεσολάβησε μικρό διάλλειμα και ήρθε η ώρα για να βγουν στην σκηνή οι Nosferatu, οι οποίοι συνεχίζουν να γράφουν την ιστορία τους στην μουσική σκηνή από τα τέλη της δεκαετίας του ’80. Μπορεί τα μέλη του συγκροτήματος να έχουν αλλάξει αρκετές φορές από το παρελθόν, αλλά συνεχίζουν να μας χαρίζουν υπέροχα τραγούδια και να κρατάνε τη φλόγα αναμμένη. Ενώ τελείωσαν τα live στο συγκεκριμένο stage, κανείς δεν έφυγε αφού ακολουθήσε ένα από τα πιο γνωστά after party, το When We Were Young. Τα playlist των djs Ralf Thyssen, NecroPhil,και MadLyn περιέχουν τόσες κομματάρες που δεν θέλει κανείς να αφήσει την πίστα. Παρόλα αυτά, τα διαλλείματα είναι μια καλή ευκαιρία για να συναντήσουμε παλιούς και νέους φίλους στην υπέροχη αυλή, να φάμε κάτι στα γρήγορα, αλλά και να δοκιμάσουμε ένα Sekt (φθηνό είδος σαμπάνιας) ή κάποια τοπική μπύρα. Το πάρτυ συνεχίζεται μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, με τον κόσμο να συνεχίζει να χορεύει μέχρι να ανοίξουν τα φώτα. Κανένα πρόβλημα με το ξενύχτι κι ας μας περιμένει η επόμενη μέρα με ακόμη περισσότερη μουσική, οπότε είναι καλή στιγμή να γυρίσουμε στα δωμάτια μας και να κλείσουμε κουρτίνες/παράθυρα, ώστε να προλάβουμε έστω και για λίγες ώρες να κοιμηθούμε.

Το Σάββατο 4ης Ιουνίου έφτασε, με παραπάνω ζέστη από το κανονικό για την εποχή και, ευτυχώς, για καλή μας τύχη οι συναυλίες που μας ενδιέφεραν ξεκινούσαν από τις πέντε το απόγευμα. Haus Leipzig λοιπόν, και ο κόσμος ήδη βρίσκεται εκεί και περιμένει για τους Silent Runners, The Exploding Boy, Then Comes Silence, The Names, και Whispering Sons. Ξεκινάμε με δυναμικό dark synth-postpunk από την Ολλανδία με τους Silent Runners οι οποίοι επέστρεψαν με το ολοκαίνουργιο άλμπουμ “Statues And Ornaments” το οποίο κυκλοφόρησε μια μέρα πριν το live στην Λειψία, στις 3 Ιουνίου. Ακούσαμε, ξεχωρίσαμε, αγαπήσαμε τα κομμάτια “Go On”, “My Truth”, “Nothing Stays The Same”, “The Midas Touch” από τον τελευταίο τους δίσκο. Την σκυτάλη παίρνουν οι Σουηδοί The Exploding Boy οι οποίοι αυτό το διάστημα ετοιμάζουν και την εορταστική επανακυκλοφορία του debut album τους “Exploding Boy”. Ο ενθουσιασμός του κόσμου δεν μπορεί να κρυφτεί αφού ο χώρος είναι ασφυκτικά γεμάτος. Σειρά έχουν οι -επίσης Σουηδοί- goth rockers Then Comes Silence με μια εξαιρετική σκηνική παρουσία και με ένα live set δεκατριών κομματιών όπως “Good Friday”, “Strange Kicks”, αλλά και από το ολόφρεσκο δίσκο με τίτλο “Hunger” και τραγούδια όπως “Animals”, “Rise to The Bait”, “Ticket To Funerals”, “Chain” τα οποία τελευταία εμπεριέχονται στον δίσκο που κυκλοφόρησε μόλις πριν λίγες ημέρες. Επόμενο συγκρότημα οι Βέλγοι THE NAMES, ένα post-punk σχήμα το οποίο δημιουργήθηκε στα τέλη του ’70 αρχικά με την ονομασία The Passengers και έγραψε υπέροχα κομμάτια, απ’ τα οποία είχαμε την ευκαιρία κάποια να τ’ απολαύσουμε αυτή τη βραδιά, όπως, “My Angel Of Death”, “Lights”, “(This is) Harmony”, “Cat”. Στο κλείσιμο των live αυτής της βραδιάς έπαιξαν οι Whispering Sons, μια εξαιρετικά δυναμική παρουσία με την ιδιαίτερα χαρακτηριστική και βαθιά χροιά της φωνής της Fenne Kuppens . Σοβαροί, μετρημένοι, με έντονα ξεσπάσματα και μελαγχολικές μελωδίες που σε οδηγούν μέσα από το σκοτάδι, σε ένα ταξίδι λύτρωσης. Μας έκαναν να ανατριχιάσουμε ακούγοντας τα αγαπημένα “Alone”, “Hollow”, “Got A Light”.

Εάν κάποιος επιχειρούσε να βγει έξω, με δυσκολία μπορούσε να ξαναμπεί, αφού πολλοί ήταν αυτοί που ήρθαν αργοπορημένα και ήλπιζαν να καταφέρουν να δουν στην σκηνή τα αγαπημένα τους συγκροτήματα. Παρόλα αυτά, κάποιοι από εμάς τόλμησαν ανάμεσα στο διαλλείματα, να πεταχτούν στο Μεσαιωνικό χωριό για το πιο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα για το συγκεκριμένο χώρο. Φυσικά μιλάμε για τους Corvus Corax τα live των οποίων είναι κάθε φορά και μια γιορτή. Ο χαρακτηριστικός τους ήχος παράγεται από παρόμοια μουσικά όργανα με αυτά που χρησιμοποιούσαν στον μεσαίωνα και δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξεσηκώσουν το κοινό τους, κάθε φορά που βρίσκονται στο stage. Υπήρξε πραγματικά μια ενδιαφέρουσα ποικιλία ακουσμάτων απόψε. Μετά τις συναυλίες βέβαια, η ιδέα του να πας λίγο από το δωμάτιο να αλλάξεις παπούτσια δεν είναι η καλύτερη. Αφού μπορεί να καταλήξεις να κοιμηθείς καθώς γράφεις μήνυμα και δίνεις ραντεβού να βρεθείς με φίλους. Παρόλα αυτά όμως, αισθάνεσαι λίγο καλύτερα όταν το πρωί μιλάς μαζί τους και σου λένε -συμπτωματικά- ότι τους πήρε κι αυτούς ο ύπνος (!). Ωστόσο ο ύπνος βοήθησε ώστε να κάνουμε ακόμη περισσότερα πράγματα την επόμενη ημέρα. Για όσους βέβαια κατάφεραν να ξενυχτήσουν, οι επιλογές για πάρτυ ήταν αρκετές και κάλυπταν όλα τα γούστα. Στο Taubchental ένα ακόμη επιτυχημένο When We Were Young party με τους DJs MizMargo, Ben, Carsten Girke έκανε τους επισκέπτες να χορεύουν μέχρι πρωίας.

Ξημέρωσε Κυριακή 5ης Ιουνίου και, μιας και γεμίσαμε λίγο μπαταρίες, ξεκινήσαμε από νωρίς για ένα exclusive show των Trobar De Morte στην τοποθεσία Kirchenruine, ένα από τα πιο εντυπωσιακά venues του φεστιβάλ. Το Kirchenruine είναι στην ουσία τα συντρίμμια μιας νεογοτθικής εκκλησίας, η οποία χτίστηκε από τον Konstantin Lipsius το 1865, και βρίσκεται στην περιοχή Wachau λίγο πιο έξω από το κέντρο της Λειψίας. Η πρόσβαση γίνεται μέσω των αστικών γραμμών, ευκολότερα βέβαια μπορεί να το επισκεφτεί κανείς εκεί με αυτοκίνητο. Μετά το υπέροχο live, ακολούθησε ένα σύντομο διάλλειμα στην αυλή, στην οποία βρίσκεται και ένα μικρό σχετικά νεκροταφείο για να θαυμάσουμε αυτό το υπέροχο μνημείο και να βγάλουμε μερικές ακόμη φωτογραφίες. Συνέχεια για το επόμενο και ιδιαίτερο αρχιτεκτονικά stage Volkspalast για ακόμη περισσότερα συγκροτήματα όπως Bedless Bones, Hapax, και Ritual Howls. Το Volkspalast Kantine stage στο οποίο έπαιζαν post-punk οι Αμερικάνοι Ritual Howls ήταν ασφυκτικά γεμάτο και υπήρξε δυσκολία πρόσβασης. Παρόλα αυτά τους ευχαριστηθήκαμε ακούγοντας και χορεύοντας με τα “Alone Together”, “This Is Transcendence”. Οι Bedless Bones ένα darkwave, electronic project της Kadri Sammel άπό την Εσθονία έπαιξε νωρίτερα στο κεντρικό χώρο του venue. Ακούσαμε αρκετά ατμοσφαιρικά κομμάτια αλλά και δυναμικά όπως το “Sad and Alone”. Η σκυτάλη δόθηκε στους Ιταλούς HAPAX οι οποίοι για άλλη μια φορά μας χάρισαν με τους ήχους τους μια υπέροχη dark emotional ατμόσφαιρα. Προχωρώντας προς το stage Stadtbad για τους Γερμανούς Suir και λίγο πιο μετά, σχεδόν διακτινιστήκαμε θα έλεγε κανείς αστειευόμενος. Η ομάδα χωρίστηκε ώστε να καταφέρουμε να δούμε από την μια τους Έλληνες Kalte Nacht στο γραφικό Moritzbastei, το οποίο ήταν ήδη γεμάτο όταν φτάσαμε εκεί και ο ενθουσιασμός του κόσμου μεγάλος. Χορέψαμε, τραγουδήσαμε τόσο που δεν θέλαμε να τελειώσει αυτό το live. Aκούσαμε τα αγαπημένα “Our Moments Are Answers”,”Humans Are Mistakes”, αλλά πάντα έχουμε μια παραπάνω αδυναμία στο “Nychta Skia” (ίσως κάποιοι από εσάς το γνωρίζετε ήδη αυτό). Ίσα ίσα που προφτάσαμε τους Dark στο debut live τους στο Stadtbad , αλλά και τους Αμερικανούς Astari Nite στο Felsenkeller stage οι οποίοι είχαν δημιουργήσει μια υπέροχη dark ατμόσφαιρα και εκτός των post-punk, darkwave μελωδιών χάρισαν επίσης λουλούδια στο κοινό τους. Η συνέχεια της βραδιάς είχε διαφορετική χροιά μεταβαίνοντας από τα gothic rock, postpunk, cold/darkwave σε dark italodisco ρυθμούς με τον Σουηδό Tobias Bernstrup και ένα κοινό που δε σταμάτησε να χορεύει από την αρχή μέχρι το τέλος της συναυλίας, τραγουδώντας πολλές γνωστές επιτυχίες όπως “Ventisette” το οποίο άφησε για το τέλος, “Enemies Of The Earth”, “Utopia”, και πολλά άλλα. Η βραδιά όμως δεν τελειώνει εδώ, αφού μας περιμένει ένα special after midnight live στο μεγαλύτερο χώρο του φεστιβάλ, στο stage του Agra. Δεν προλαβαίνουμε καν να σκεφτούμε την ορθοστασία όλης της ημέρας, αφού ένα πραγματικά εκρηκτικό live έχει κιόλας ξεκινήσει με πρωταγωνιστή τον Gary Numan και την παρέα του. Φωτισμός, ήχος, η δυναμική παρουσία του Gary που σαν το παλιό καλό κρασί, όσο ωριμάζει τόσο περισσότερο ποιοτικό γίνεται. Φαίνεται πλέον ότι μέσω της επιτυχημένης του πορείας στη μουσική σκηνή, έχει βρει το ελιξίριο της νεότητας. Ο τραγουδιστής, μοιράστηκε στην προσωπική του σελίδα, την ανησυχία του μήπως η συναυλία ξεκινούσε πολύ αργά (το live άρχιζε στις 00:45 τα μεσάνυχτα) και δεν θα πήγαινε κανείς. Αλλά όταν αντίκρυσε ότι στον χώρο εκείνη τη βραδιά δεν έπεφτε ούτε καρφίτσα, κατάλαβε ότι η αγάπη του κόσμου για την μουσική του, δεν κοιτάει ώρες και κούραση. Τα live έχουνε τελειώσει για σήμερα, όχι όμως και η βραδιά. Το When We Were Young party στο Taubchental έχει ήδη αρχίσει, και αυτή τη φορά δεν χάνεται με τίποτα. Κανείς δεν μπορεί να φύγει από την πίστα και απόψε, αφού οι DJs Scary Lady Sarah, William Faith, Cyberpagan , έχουν ετοιμάσει τα καλύτερα sets τους και θα μας κάνουν να χορέψουμε μέχρι τα ξημερώματα.

Χαράζει Δευτέρα 6ης Ιουνίου, με τα πόδια μας να μην είναι πλέον σε πολύ καλή κατάσταση, αλλά δεν πτοηθήκαμε. Φτάσαμε στην τελευταία μέρα του φεστιβάλ όπου είμαστε έτοιμοι να τα δώσουμε όλα! Ύστερα από λίγες ώρες ξεκούρασης, ξεκινήσαμε ξανά με κατεύθυνση προς το stage Haus Leipzig για SYZYGYX, και KITE . Οι SYZYGYX είναι ένα αμερικάνικο electronic synth project της Luna Blanc. Η χαρακτηριστική βαθιά φωνή της σε συνδυασμό με τα δυνατά beats θα σε κάνουν να ξεχάσεις οποιαδήποτε κούραση και, θα σε προκαλέσουν να χορέψεις μέχρι τέλους. ΚΙΤΕ και synthwave για την συνέχεια και, παρόλο που η θερμοκρασία έχει χτυπήσει κόκκινο, κανείς δεν θέλει να χάσει την ευκαιρία να δει στην σκηνή τους Σουηδούς Nicklas Stenemo και Christian Berg. Τραγουδήσαμε στο άκουσμα των “Dance Again”, “Jonny Boy”, “Panic Music” και φύγαμε ευτυχισμένοι αν και και καταϊδρωμένοι!

Εξυπακούεται πως, κανένα Wave Gotik Treffen festival δεν κλείνει χωρίς μια βόλτα στο Μεσαιωνικό χωριό για ένα τελευταίο παραδοσιακό κρασί φτιαγμένο από δαμάσκηνα, μέσα σε φιάλη που θυμίζει μαγικό φίλτρο. Εκεί βρήκαμε τους Γερμανούς Ragnaröek σε μεσαιωνικό μέταλ να έχουν ήδη δημιουργήσει μια γιορτινή ατμόσφαιρα, με τις γκάιντες, τις σημαίες, τις φωτιές, τα κομφετί και όλα γενικά τα εκπληκτικά ηχητικά και οπτικά τους show. Λίγο πριν το επόμενο stage, κάναμε μια στάση στο Agra market, το οποίο βρίσκεται στον ίδιο χώρο με το κεντρικό μεγαλύτερο stage του φεστιβάλ. Εκεί μπορεί να βρει κανείς από cds, βινύλια, ρούχα, αξεσουάρ μέχρι και ιδιαίτερα διακοσμητικά είδη και δώρα που δεν αφήνουν κανέναν παραπονεμένο. Για το κλείσιμο των live επιλέξαμε τους Whispers In The Shadow οι οποίοι έπαιζαν σε ένα από τα αγαπημένα μας stage το Westbad. Το αυστριακό συγκρότημα τα έδωσε όλα πάνω στη σκηνή, και κατά την άποψή μας ήταν ένα από τα highlights του φετινού φεστιβάλ για εμάς. Ο Ashley Dayour μας αποχαιρέτησε ευχαριστώντας το κοινό και λέγοντας ότι μετά από αυτό το live ένιωσε είκοσι χρόνια νεότερος. Kι εμείς μαζί του!

Οι συναυλίες για το φετινό φεστιβάλ έχουν ήδη όλες τελειώσει. Αν και αυτή τη χρονιά καταφέραμε να δούμε περισσότερα συγκροτήματα, πάντα μένουν πολλά ακόμη που θα θέλαμε να είχαμε προσθέσει στις λίστες μας. Η νύχτα όμως πέφτει σιγά σιγά και το Taubchental ανοίγει τις πόρτες του για τελευταία φορά φέτος, με το after party The Renegade Waltz και τους αγαπημένους DJs Martin Oldgoth, Blackdeath 1334 (Francesca), Sean Templar, οι οποίοι μας έκαναν να χορέψουμε σα να μην υπάρχει αύριο. Όταν άνοιξαν τα φώτα, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε προς το Moritzbastei ελπίζοντας ότι το πάρτυ θα συνεχιστεί έστω λίγο παραπάνω, σε μια τελευταία μας απόπειρα να προλάβουμε λίγες ακόμη στιγμές από το Wave Gotik Treffen 2022.

Παρόλο που οι αποχαιρετισμοί ήταν αρκετά δύσκολοι, το σίγουρο είναι ότι θα επιστρέψουμε του χρόνου για να αγκαλιάσουμε ξανά την μαυροντυμένη μας Λειψία. Και το πιο σημαντικό: Του χρόνου, το αγαπημένο μας φεστιβάλ γιορτάζει τα 30 του χρόνια! Κάτι που δεν πρέπει να χάσει κανείς! Ανανεώνουμε λοιπόν το ραντεβού λοιπόν για τις 26 Μαΐου του 2023 για να γιορτάσουμε την διαφορετικότητά μας στην πόλη όπου εδρεύει το μεγαλύτερο gothic event παγκοσμίως: Στην όμορφη Λειψία! Να είστε όλοι εκεί.

30th WAVE GOTIK FESTIVAL 26-29/5/2023
Το ετήσιο άρθρο-review πάνω στο πανευρωπαϊκών (και παγκόσμιων) διαστάσεων gothic festival αναλαμβάνω κάθε χρόνο με τη βοήθεια των συνεργατών μου Θωμά (dj Silent Order) και Mάρλεν (Madaley Selket) και, τους ευχαριστώ εκ βαθέων για την μακροχρόνια συνεργασία μας.